Zelfregulatie en geschiedenis - SYMMETRYBODY®

Asymmetrybody remt zelfregulatie. Daarom heeft de ene student wel zelfregulatie en de ander niet. Een lichaam in volledige symmetrybody heeft een positieve invloed op het leerproces en het beter bereiken van uw doelen.

.Gezondheid = Symmetrybody, spijsvertering, in beweging blijven en sociale contacten.

English
 

Geschiedenis - SYMMETRYBODY
 

Mijn neus steek ik altijd even in de bladzijden van een nieuw boek. De geur neemt me dan mee naar de lente waar vogels in de opbloeiende natuur kwinkeleren en vrolijk van tak tot tak hippen. Dit doe en ervaar ik uit mijzelf al vanaf mijn zesde. Toen al wilde ik een levenslang blijven leren.


 

Mijn honger naar kennis bracht mij op m’n tiende naar de krantenkiosk, waar ik veel heb opgestoken over mijn taal en wat goed was voor de spelling tijdens dictees. Kinderverhalen en spelletjes waren niks voor mij. Ik vond het heerlijk en rustgevend om te sporten. Ik las toen bij toeval veel over het menselijk gezicht, over een scheve neus en borstoperaties. Waarom bestond dat, vroeg ik mij steeds weer verbaasd af. Met stijgende nieuwsgierigheid ging ik op zoek naar redenen en oorzaken. Ik besloot toen voor een kind heel serieus om rond mijn veertigste of vijftigste jaar op een natuurlijke manier symmetrybody te worden. Die naam stond meteen in mijn geheugen "1971" gegrift, en drieënveertig jaar later is symmetrybody mijn intellectuele eigendom en in theorie en praktijk een grote revolutie op het internationale medische toneel.

Mijn angst 

Mijn vader was een edel karaktermens bekommerde zich om daklozen maar had ook kennissen bij de overheid en in de “betere” sociale kringen. Hij zorgde voor een blinde man, die bij ons langskwam. Ik werd toen bang om ooit blind te worden.

Bij een rotonde bij ons in de buurt zat ook altijd een oude man met een neuscarcinoom of neuskanker, waar omheen muggen zoemden. Het deed mij pijn om dat te zien – het bijna schreeuwende uiterlijk van die oude man. Maar ik was ook erg geïnteresseerd om achter oorzaken te komen, hoewel ik zeker wist dat mijn vader mij dat niet kon uitleggen. Het antwoord is na 43 jaar mijn eigendom geworden.

In 1999 had onze oogarts vastgesteld dat ik wel eens blind zou kunnen worden. Mijn reactie was toen meteen: “Weledelgeleerde heer! Dat los ik zelf wel op. Ik ben met mijn eigen onderzoek bezig”. Met mijn ogen ging het zeer slecht. Op tv kon ik de ondertiteling niet lezen. Boeken kon ik evenmin lezen en verkeersborden werden onherkenbaar. Autorijden ging dus ook niet meer. Zo snel had zich de ontwikkeling van keratoconus – het steeds maar dunner worden van het hoornvlies – naar grauwe staar "Cataract" voltrokken. Op mijn dertiende begon ik een bril te dragen. Maar nu lees ik gemakkelijk en zonder enig hulpmiddel, zelfs de kleine letters op een jampotje. De wereld en vooral de kleuren zien er nu veel vrolijker uit.

De kracht van mijn kennis en inzichten

De benodigde wetenschappelijke kennis en inzichten heb ik onder andere opgedaan als modeontwerper, technisch docent, industrie en commerciële koudtechniek, sportopleidingen, biomechanica, zelfstandige studie oogheelkunde en oncologie. Mijn oudere broer begeleide mij met al zijn wetenschappelijke deskundigheid in de natuurkunde en dat heeft mij nauwkeurig, attent en gedisciplineerd gemaakt. Hij besteedde moeite en tijd aan zijn studenten. Daarmee behaalde hij niet alleen maatschappelijke resultaten maar hij leverde ook topacademici af. Het succes van onze concept verdanken wij dus ook aan zijn kennis en toewijding.